Comme vous le savez, Le Nom du Vent est notre gros coup de coeur Fantasy de 2009, et il a également été l'un des vôtres si l'on en croit les très nombreux retours positifs que nous avons eus ces derniers mois, que ce soit en presse écrite ou sur le net (c'est d'ailleurs un des livres qui a été le plus chroniqué - et complimenté - ever sur les maints blogs qui tapissent la toile), sur le livre de Patrick Rothfuss. Pour fêter la sortie brochée du roman, Leslie, notre attachée de presse, aidée de sa précieuse stagiaire, Anne-Laure, a parcouru journaux, magazines et sites web pour regarder ce qu'en pensaient nos voisins européens. Eh ben visiblement... le plus grand bien ! Comme dirait Ruquier, "La presse est unanime"…

Vous trouverez ci-dessous, classés par pays, plusieurs extraits d’articles portant sur les versions locales du Nom du Vent. Bien évidemment, cette actualité sera plus particulièrement appréciée des bilingues/trilingues... Si certains se sentent de traduire quelques passages pour les internautes moins portés sur le polonais ou sur le slovaque, qu'ils ne se gênent surtout pas !  Tongue out

Ne vous étonnez pas de ne voir aucune trace d’anglais, puisqu'on vous avait déjà parlé de l'accueil réservé par les pays anglo-saxons avant même la sortie du livre...

Il ne nous reste plus qu’à vous souhaiter un bon tour d'Europe… et à vous préciser qu’une surprise vous attend à la fin. Bonne lecture à tous !



ESPAGNE
El Nombre del Viento


EL PAIS (le 1er août 2009)

Estas fantasías no admiten hadas ni elfos. Tratan de científicos y guerreros, y aplican la lógica hoy vigente: nuestros enemigos no son humanos. Son bestiales. O así los ve el héroe, fantástico y fanfarrón. "Las mejores mentiras sobre mí son las que yo he contado", y la gente sabe lo que le cuentan, dice. Considera imperceptible la distancia entre historia y relato entretenido, entre verdad y mentira convincente. Rothfuss rinde homenaje filial a Tolkien, que se declaraba deudor de los poemas anglosajones medievales, de las mitologías y leyendas nórdicas. Rothfuss es hijo de Tolkien y Twain, el cine y los tebeos de superhéroes, los videojuegos. Sueña con alquimistas. Siente una veneración encantada por las palabras, que forman historias. Tiene un concepto realista de lo fantástico, ese territorio donde sucede lo imposible: lo fantástico no niega la realidad. Es un modo de verla mejor y entenderse con ella.


EL PERIODICO (le 3 juin 2009)

Relato de iniciación sobre el primero de los tres días que dura la Crónica de su legendaria vida, El nombre del viento narra por tanto la infancia y la juventud de Kvothe, desde el asesinato de sus padres, artistas itinerantes, a manos de los Chandrian (demonios, parecidos a los Nazgul de Tolkien, que muchos creen imaginarios) hasta su ingreso en la universidad como E’lir aspirante a arcanista, incluyendo años de penurias y vagabundeo, miles de canciones al laúd y un sinfín de historias dentro de historias, todas contadas con una vocación de estilo poco habitual en el género. Entre trucos, amores sin mácula, peleas con poderosos, años de aprendizaje, invocaciones al viento y oscuros prodigios (de los escrales a los draccus de hierro), Kvothe avanza sin prisa hacia su destino: enfrentarse a Haliax, líder de los Chandrian.
Mientras llega la segunda parte, El temor de un hombre sabio, el conjunto podría resumirlo el propio Kvothe: «Viajé, amé, perdí, confié y me traicionaron». Sin épica, sin poesía, esa es la historia. Para quien no sabe leerlo, apenas un susurro del viento. Para quien conoce el mágico poder de las palabras, en cambio...


FANTASYMUNDO (le 21 juillet 2009)

Afortunadamente para nosotros, lectores, Tolkien, Le Guin y Martin tienen una dura competencia. Quizá Rothfuss pueda semejarse más con el último de estos autores que con los otros dos, por su forma de narrar, pero creedme, tiene lo mejor de los tres, al menos de momento... y servidor es admirador rendido de todos ellos. Espero con toda el alma que mantenga este nivel en los otros dos libros... disfrutad de "El nombre del viento", no os arrepentiréis.

Note : Est également disponible sur le même site : une interview de Patrick Rothfuss.


PAPEL EN BLANCO (le 19 mai 2009)

Y ahora debo ser doblemente sincero: la editorial Plaza&Janés me ha hecho uno de los mejores regalos que recuerdo en años.
Dicen por ahí que Patrick Rothfuss es el nuevo J.R.R. Tolkien. Un sucesor de George R. R. Martin. La sensibilidad deudora de Ursula K. Le Guin. Pero en ningún momento debéis pensar que Rothfuss se parece a los autores mencionados. Es mejor. Porque es diferente. Totalmente original a pesar de que usa, en esencia, los mismos elementos tradicionales para trazar una aventura de iniciación en un mundo inventado.
A diferencia de otras obras de fantasía, el mundo de Rothfuss es tan real, tan minucioso, tan coherente y cercano, que no me daba la impresión de leer fantasía sino una crónica histórica sobre un período que ignoraba por completo.
Un ejemplo de la originalidad de Rothfuss y de su forma de narrar es que la historia propiamente dicha no empieza hasta casi las 100 páginas. Entonces pensaréis: menudo aburrimiento. No, no es aburrida. Es pausada, habla de cosas cotidianas, pero en ningún momento es aburrida. De hecho, estos extensos prolegómenos, que transcurren casi en su totalidad en el interior de una posada, son tan adictivos y provocan tantas emociones que… imaginad lo que os espera luego.
Gestos, miradas, detalles que van insinuándose en el humilde posadero. Un posadero con el pasado más fascinante que podamos imaginar. Y el posadero está dispuesto a contarlo todo.


QUE LEER (le 8 juin 2009)

El último héroe trágico
Influido por la prosa detallista y adulta de la saga de Canción de hielo y fuego de George R. R. Martin (una verdadera revolución para el fantástico), Rothfuss realiza una de las disecciones sobre la figura del héroe más brillantes que se han dado en este género. Un héroe trágico que nos recuerda mucho al Ged de la serie de Terramar de Ursula K. Le Guin o a la Morgana de Las nieblas de Avalon de Marion Zimmer Bradley (personajes inusuales marcados por la tragedia), pero que en manos de Rothfuss se convierte en una de las figuras más poderosas desde que J.K. Rowling imaginara a un joven mago con una cicatriz en la frente. Un protagonista tan bien definido que simplemente no puede permanecer estancado en el arquetipo del guerrero montaraz descrito por Tolkien. Kvothe es artista, músico, mago y, finalmente, héroe; un ser que busca venganza y, sobre todo, conocimiento para poder cumplir esa venganza. Su historia nos es narrada por el propio Kvothe, utilizando el recurso inteligente de alternar el presente (el momento en el que narra su leyenda) con el pasado (su historia), un pequeño ardid que muy bien administrado por el autor convierte a El nombre del viento en una excelente novela de misterio.
Aunque Patrick Rothfuss sólo nos haya regalado la primera parte de sus aventuras (la niñez y adolescencia de Kvothe), un servidor espera con ansia las otras dos entregas con la esperanza de que sean igualmente sobresalientes.



ALLEMAGNE
Der Name des Windes


PHANTASTIK-COUCH (le 11 mars 2009)

Ein Junge mit schwierigem Charakter verliert seine Eltern, studiert magische Künste, gewinnt Freunde und Feinde unter seinen Mitschülern und Lehrern, um schließlich den Tod seiner Eltern zu rächen: Das klingt nicht ungewöhnlich, sondern sehr, sehr bekannt. Aber es hat in diesem Fall mit dem enorm erfolgreichen englischen Zauberlehrling nicht mehr gemein als den Basis-Plot. Was Patrick Rothfuss in vierzehnjähriger Arbeit geschaffen hat, ist eine absolut eigenständige Geschichte, ein Fantasy-Entwicklungsroman, dem es an einem nicht mangelt: Originalität.
Als Kritik lässt sich nur anführen, dass die Nebenfiguren wie zum Beispiel Kvothes Studentenfreunde mehr Tiefe verdient hätten. Durch die komplexe Strahlkraft des Hauptcharakters wirken sie etwas blass. Obwohl es neben bösen Zauberern auch einen Drachen gibt, ist “Der Name des Windes" Äonen von tolkienesker Fantasy entfernt. Und wer wegen der Ausgangsparallelen unbedingt die Bücher von J. K. Rowling zum Vergleich heranziehen möchte, dem sei gesagt: Dies ist Harry Potter für Erwachsene.

HOBBIT PRESSE

Mit Der Name des Windes legt Patrick Rothfuss den ersten Teil der Königsmörder-Chronik-Trilogie vor, der in den USA bei Kritikern und Fantasylesern begeistert aufgenommen wurde und schon bald einen der vorderen Plätze in der New York Times Bestsellerliste belegte. Der Bestseller-Autor Terry Brooks schreibt: »Der Name des Windes stellt das Debüt eines Autors dar, den wir lieber im Auge behalten sollten.« Das Magazin »The Onion« gibt den Lesern folgenden Rat: »Stellen Sie Der Name des Windes neben "Der Herr der Ringe" ins Regal und erwarten Sie den Tag, an dem beide in einem Atemzug genannt werden, vielleicht als Erste unter Gleichen.«

2007 wurde Patrick Rothfuss für seinen Roman »Der Name des Windes« mit dem Quill Award sowie dem Pulishers Weekly Award für das beste Fantasy-Buch des Jahres ausgezeichnet.


MODERNE FANTASY (le 17 octobre 2009)

Das Buch stürmte die Bestsellerlisten in den USA
Nur in seltenen Fällen gelingt es Autoren gleich mit dem ersten Buch, zu den Besten des Genres vorzustoßen. Im Falle von Patrick Rothfuss (geboren 1973) wirkt das Debüt auch noch erstaunlich reif, als habe der Autor bereits Dutzende Bücher geschrieben. Ruhig, gelassen, so selbstsicher wie der der Held des Buches agiert, so erzählt Rothfuss im Auftakt zur Königsmörder-Chronik. In den USA gelang dem Schriftsteller aus Wisconsin mit „The Name of the Wind“ auf Anhieb der Sprung in die Bestsellerlisten. Außerdem erhielt Rothfuss unter anderem den „Publishers Weekly Award“ für das Fantasy-Buch des Jahres. Der Erfolg des Autors hat auch Schattenseiten für seine Fans. Rothfuss, nach eigenem Bekunden eh schon ein eher langsamer Schreiber, kommt durch ausführliche Lesereisen nicht mehr so oft zum Schreiben. Band 2 seiner Trilogie ist daher noch nicht einmal im Original erschienen. In seinem Blog empfiehlt er seinen Lesern, zunächst auf die Bücher von Joe Abercrombie und Brandon Sanderson zurückzugreifen.

FANTASY FASZINATION (le 18 octobre 2009)

Ohne noch viele Worte zu verlieren: Dieses Buch ist zweifellos eines der besten des Jahres und kein Fantasyfan, kein Bewunderer einer gut erzählten Geschichte sollte sich dieses Highlight entgehen lassen. Ein wunderschönes Werk, in dessen Sprachgewalt man sich einfach verlieben muss. Einziger Wermutstropfen bleibt die Wartezeit auf den zweiten Band, den man beim Umblättern der letzten Seite am liebsten sofort in den Händen halten würde. Doch immerhin ist „Der Name des Windes“ eines dieser seltenen Bücher, die man wieder und wieder lesen kann, ohne die Freude daran zu verlieren.



ITALIE
Il Nome del Vento

CLAUDIO ASSITANO (le 7 août 2009)

L'universo tratteggiato da Rothfuss, grazie anche a una solida inventiva scientifica e "monetaria", è credibile e coeso, e ci sono anche due brevi racconti nel racconto che aiutano a tratteggiare una sorta di mitologia dei Chandrian (i cattivi del romanzo) e che sicuramente si riveleranno importanti nel prosieguo; i difetti principali, oltre alla già citata inconcludenza di questo primo libro, stanno soprattutto nella prolissità di certe scene che potevano essere tranquillamente tagliate o ridotte, e nell'eccessivo gigioneggiare dell'autore nei dialoghi, quasi sempre troppo arguti e decisamente improbabili se attribuiti a un ragazzo di 15 anni (e questo è particolarmente pesante nel rapporto con Dianne, la "fidanzata" di Kvothe).
Tutto sommato un libro che si lascia leggere, ma con il limite di promettere moltissimo e mantenere ben poco. Resto comunque in attesa del secondo libro, sperando che ci sia più carne al fuoco e che il "barbecue" approntato dall'autore americano sia più sostanzioso!

 



PORTUGAL
O Nome do Vento

STRANGER IN A STRANGE LAND (le 8 novembre 2009)

Esta é apenas um dos mitos contados no mundo criado por Patrick Rothfuss no seu primeiro livro de fantasia, The Name of the Wind, o primeiro volume da Crónica do Regicida, que li em inglês. Muitas histórias são contadas em estalagens e aldeias, cidades e casas de nobres sobre grandes feitos em tempos onde a magia era poderosa. Transmitidas oralmente, tornam-se matéria de lendas, esquecida a verdadeira história, permanecendo apenas o poder da magia.
Há um amor pela arte de contar histórias presente no livro, a tal ponto que esse amor se irá tornar o centro nevrálgico que irá desencadear a inteira trilogia. A escrita está ao nível do melhor que se tem feito no género e estamos perante um autor que domina muito bem a linguagem, e claro que isso se torna essencial para obter uma fantasia verosímil, uma suspensão de descrença que nos permita ser envolvidos pela história.



POLOGNE

ImiÄ™ wiatru


LITERATURA GILDIA

W jednym z wywiadów Patrick Rothfuss wspomniaÅ‚, że napisanie tej powieÅ›ci zajęło mu czternaÅ›cie lat. Przez taki szmat czasu Å›rednio pÅ‚odny pisarz jest w stanie stworzyć ponad dwadzieÅ›cia różnych książek. Tu mamy zaledwie jednÄ…. ZaskakujÄ…ce? Owszem. Ale i godne podziwu. Rothfuss wyraźnie nie „rzuciÅ‚ siÄ™” na ilość, lecz skoncentrowaÅ‚ na jakoÅ›ci. I chwaÅ‚a mu za to. Czas, jaki poÅ›wiÄ™ciÅ‚ na napisanie „Imienia wiatru”, zostaÅ‚ mu sowicie wynagrodzony. Książka pochÅ‚onęła czytelników zachodniego rynku, prawa do wydania sprzedano w ponad dwudziestu krajach. Czy debiutujÄ…cy pisarz może wymarzyć sobie wiÄ™kszy sukces?

O tej „Imieniu wiatru” można pisać dÅ‚ugo. Przede wszystkim należy podkreÅ›lić, że jest to powieść zarówno dla mÅ‚odszego, jak i starszego czytelnika. Znajdziecie w niej niesamowity, przeÅ›ladowany przez siÅ‚y zÅ‚a Å›wiat oraz czÅ‚owieka, który staje do walki nie tylko z „fizycznymi” demonami, lecz także tymi ukrytymi w nim samym. To ambitna, po mistrzostwu zbudowana opowieść, po lekturze której z wypiekami na twarzy pomyÅ›licie, że jej karty nie tylko dużo mówiÅ‚y, lecz i caÅ‚kiem sporo powiedziaÅ‚y.


KATEDRA

ImiÄ™ wiatru” wÅ›ród innych książek fantasy wyróżnia siÄ™ bardzo dobrym stylem, jakim zostaÅ‚o napisane, pozwalajÄ…cym zatopić siÄ™ w lekturze od pierwszych stron. Widać też wyraźnie, że Rothfuss ma pomysÅ‚ na całą historiÄ™, co powinno pozytywnie odbić siÄ™ na kolejnych tomach cyklu... Zatem jeÅ›li ktoÅ› czuje siÄ™ spragniony dobrego klasycznego fantasy, nie powielajÄ…cego jednak Tolkienowskich wzorców, bez zastanowienia może siÄ™gnąć po „ImiÄ™ wiatru”. Choć nie jest to debiut tak bÅ‚yskotliwy jak „KÅ‚amstwa Locke’a Lamory”, jako czytelnicy nie powinniÅ›my narzekać. DostaliÅ›my dobrÄ… książkÄ™, która idealnie nadaje siÄ™ na jesienne wieczory. SpodziewaÅ‚em siÄ™ wprawdzie, że bÄ™dzie to powieść o nieco wiÄ™kszym rozmachu, na miarÄ™ „Gry o tron” czy „Ogrodów księżyca”. Niemniej wydawać ostateczny werdykt o „Imieniu wiatru” teraz, to jak podsumować film, gdy obejrzaÅ‚o siÄ™ dopiero jednÄ… trzeciÄ…. Bez znajomoÅ›ci kolejnych części, ocena bÄ™dzie niekompletna i może okazać siÄ™ niesprawiedliwa.



SLOVAQUIE
Meno vetra

WORLD OF MY FANTASY

No a teraz k obsahu. Autor do knihy zahrnul niekoľko pre tento štýl netypických prvkov, ktoré však knihe dodali čaro a pri jej čítaní rozhodne nemáte pocit, že ste to už niekde čítali ako pri mnohých tuctových fantasy príbehoch. Namiesto klasickej mágie autor sa rozhodol daÅ¥ prednosÅ¥ menej známej sympatike, kde vlastne ide o príbuznosÅ¥ vecí a tých ich telekinetické ovládanie. Kvothe je navyše veľmi zaujímavý typ človeka a na svoj vtedajší vek (15 rokov) je veľmi vyspelý a múdry. Svojou túžbou po poznaní a snahe nájsÅ¥ vrahov svojej rodiny nájde veľmi dobrých priateľov, narobí si však aj kopu nepriateľov. Zhruba od polovice knihy začnú proti nášmu hrdinovi rôzne postavy vrátane univerzitných profesorov spriadaÅ¥ intrigy. Autor veľmi opatrne kúskuje napätie a čitateľ musí zápasiÅ¥ so svojou neutíchajúcou zvedavosÅ¥ou a čítaÅ¥ ďalej. Kniha je napísaná neobyčajne zaujímavo a pútavo.
Jedna z najlepších kníh, aké som kedy čítala. Má nesmierne veľa kladov a obsahuje kvantum nových informácií a poznatkov z mágie, po ktorých vášniví čitatelia fantasy literatúry priam prahnú. Jediným nedostatkom je dátum vydania pokračovania s názvom The Wiseman´s Fear, ktorého sa dočkáme asi na jeseň budúceho roka. Nezostáva nám nič iné len vytrvaÅ¥ a tešiÅ¥ sa na ďalšie pokračovanie cyklu Príbeh kráľovraha, ktorý táto séria nesie.


Pour conclure en beauté, voici quelques vidéos pêchées ici et là. Deux bande-annonces et un fan-trailer (compilation d'images de films)... Bon week-end, tout le monde ! :)

Bande-annonce espagnole

© Plaza & Janés


Bande-annonce portugaise

© 1001 Mundos


Fan-made trailer :

 

Actualités Liées